Behandelaren vinden het nog altijd lastig om de rol van psychische factoren te bespreken bij pijnklachten. ‘Mijn Gezondheidsgids’ plaatste van de week een mooi artikel over het belang van kennis over psychosomatiek en het taboe dat er nog veel te vaak op ligt.

Psychosomatische klachten worden vaak pas laat gesteld. Dit komt meestal doordat bij lichamelijke klachten gezocht wordt naar lichamelijk oorzaken. De huisarts verwijst de patiënt logischerwijs door naar een somatische specialist, die de patiënt eerst grondig zal onderzoeken voordat hij verdere stappen onderneemt.

Vaak komt de patiënt terug bij de huisarts, voor wie het lastig is om bespreekbaar te maken dat er mogelijk psychische factoren ten grondslag liggen aan de lichamelijke klachten van de patiënt. Met name wanneer zowel de huisarts als de specialist geen lichamelijke (somatische) oorzaak konden vinden, en de patiënt wel degelijk pijn- of uitvalsklachten ervaren. Het resultaat? De patiënt voelt zich niet serieus genomen en kunnen denken: “De dokters weten het niet meer, dus denken ze zeker dat ik gek ben.”